شــــــــگفتــــــــا

شــــــــگفتــــــــا ؛ از مـــن کـــــــــه تـــَـــــّو کـُـــلم بـــر مــــــردم اســــــــــت و تــَـــو قـُــــعـــــم از” خــــــــــدا ” شـــــگفـــــتـــــا ؛ از مــــــن کــــه هـــرآنــــــچـــــه خــواســتـــــه ام، کـــرده ام، با لفـــــظ اگــــر” خــــدا “بـــــخواهــــد…! شـــــــگفتـــــــا ؛ از مـــــن که تنـــها انـــدوه را بـــه میهــــــمـــــانـــــی خـــــداونــــد مـــــــــی بــــــــرم!! و ســـهم شــــادی را نمـــی پـــردازم …! شــــــــگفتـــــــــا ؛ از مـــن، که لقمــــــه هــــــــای مـــــردم را مـــی شـــمــارم ! و هـــــدایـــــــای بیشــــــمار” خـــــــدا “را از یـــــاد مـــــی بــــــرم …! ” خـــــــــــدایـــــــــــا” سپـــــــــاســـــــــگــــــزارم ..